Φωτογραφίες από το ελληνικό σχολείο παλιότερων χρόνων
ΠΗΓΗ. Τρελλογιάννης

όταν ο μαυροπίνακας είναι χαρακωμένος και μόλις διακρίνονται τα σημάδια επάνω του .. η σόμπα στη μέση της "αίθουσας" προσπαθεί να
δώσει λίγο ζεστασιά στα μικρά παιδιά

όταν στα θρανία δεν κάθονταν δυο δυο η τρεις τρεις αλλά έξι και πάνω!! Ιδιαίτερη προσοχή δώστε στο βλέμμα του δασκάλου και στα σταυρωμένα
χέρια των παιδιών(1952)

τα παπούτσια βέβαια ήταν πολυτέλεια...

κάτι ανάλογο και στα κοριτσάκια...και βέβαια πού βιβλία... ένα βιβλίο για δύο άτομα...(Δημοτικό Σχολείο Καναλίων Βόλου-1949-)

εδώ δεν υπάρχει ούτε καν αίθουσα...το μάθημα έξω...ο πίνακας φαίνεται μόνο σε λίγους και αυτό με πολύ δυσκολία...(Δημοτικό Σχολείο Ηπείρου-
1950-)

...όταν πολυτέλεια ήταν ακόμα και τα θρανία...τα παιδιά γονατισμένα συμμετέχουν στο μάθημα!!

της Παιδόπολις - Αγ. Ελευθερίου - 1953...τα παιδιά ντυμένα πιο προσεγμένα...άλλωστε κυριαρχούσε η προπαγάνδα της βασίλισσας
Φρειδερίκης περί προσεγμένων παιδιών και σχολείων...

υποστολή σημαίας σε παιδόπολη τη δεκαετία του 1950

Δημοτικό σχολείο στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης(1930)...καμιά 60αριά παιδιά με μόνο μία δασκάλα!!!

Ελληνικό Σχολείο Αρρένων Πύλου (1930) ...όταν η τραγιάσκα επιβάλλονταν για τα αγόρια...

...και το ανάλογο σχολείο θηλέων...ο αριθμός μαθητριών εξίσου μεγάλος και η δασκάλα πάλι μόνο μία...

όταν η πείνα θέριζε...συσσίτιο στο σχολείο...

και βέβαια δε θα μπορούσαν να λείψουν οι εκδηλώσεις στο τέλος της χρονιάς...γυμναστικές επιδείξεις...

να και μια σχετικά πιο πρόσφατη φωτογραφία...το 5ο Γυμνάσιο Θηλέων Θεσσαλονίκης. Η ποδιά απαραίτητη στις μαθήτριες, το ίδιο και ο γιακάς...

ακόμα πιο πρόσφατη φωτογραφία με την ποδιά όμως ακόμα υποχρεωτική

Ιούνιος 1985,  προεκλογική περίοδος όπως και τώρα.  Έντονα τα πολιτικά πάθη, τα καφενεία έχουν χωριστεί σε πράσινα και μπλε. Ο Στρατηγός Αντώνης Δροσογιάννης, Υπουργός Δημόσιας τάξης με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, επισκέπτεται το χωριό μας, τα Κανάλια. Τον οδηγούν στο «πράσινο» καφενείο του Γιώργου Ζαγκλαρά. Το χωριό αντιμετώπιζε πρόβλημα με το πόσιμο νερό, δεν υπήρχε επαρκής κάλυψη.  Κερνάνε τον Υπουργό ένα λουκουμάκι και οταν ζήτησε ένα ποτήρι νερό ο μπάρμπα Γιώργος ο Ζαγκλαράς λέει με την χαρακτηριστική του φωνή: «Νερό; Δεν υπάρχει, να μας φέρεις για να πιείς κι εσύ!!!» Γίνεται μεγάλη φασαρία από τους παρευρισκόμενους, τι είναι αυτά? Πως φέρεσαι έτσι στον Υπουργό, και άλλα πολλά.. Ο Δροσογιάννης, έμπειρος και πανέξυπνος λέει. Αφήστε τον παππού να μου τα πει, να μάθω κι εγω για το πρόβλημα. Και πράγματι ενημερώθηκε και δρομολογήθηκε λύση . είπε δε στους φίλους του που τον ακολουθούσαν. Εάν στο «πράσινο| καφενείο λένε αυτά που άκουσα φαντάζομαι τι θα λένε στο μπλε!

Έβλεπα σήμερα το απόγευμα , για πολλοστή φορά, την ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Ζητείται ψεύτης». Πριν λίγα χρόνια έπαιξαν την ταινία αυτή τα μικρά παιδιά στο θέατρο που κάναμε στο χωριό. Επίσης έχουμε δει στον Ελληνικό κινηματογράφο ταινίες με ανάλογο περιεχόμενο, με τον Κωσταντάρα, το Παπαγιαννόπουλο και πολλούς άλλους μεγάλους ηθοποιούς. Το θέμα τους; Οι πολιτικές υποσχέσεις.

 Οι υποσχέσεις δηλαδή που δίνουν οι πολιτικοί. Και οι οποίες τις περισσότερες φορές δεν πραγματοποιούνται και τους καθιστούν αφερέγγυους.  Δεν διατυπώνονται με τρόπο πραγματιστικό, με αναφορά σε συγκεκριμένες πράξεις, κινήσεις οι οποίες θα βοηθήσουν να πραγματοποιηθούν οι υποσχέσεις τους. Για να έχουν επιτυχία θα πρέπει να γνωρίζουν καλά το θέμα , να έχουν τη διάθεση και τη δύναμη να το παλέψουν , να βρουν τους πόρους και για να γίνει αυτό επιβάλλεται να έχουν συνεργάτες- εμπειρογνώμονες στα επιτελεία τους.

Δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στον τόπο μας. Να δεχτώ ότι οι Δήμαρχοι έχουν την καλή πρόθεση να κάνουν πολλά και καλά έργα στο δήμο. Από συνεργάτες ;

Θεωρώ πως εκεί πονάει το σύστημα. Και θα κάνω εκτενέστερη αναφορά -ανάλυση στην επόμενη επικοινωνία μας

Τελειώνω σήμερα με τη ρήση του Τσόρτσιλ που είχε πει ότι

πολιτικός είναι εκείνος που προβλέπει τι θα συμβεί αύριο, μεθαύριο ή τον επόμενο χρόνο και που είναι κατόπιν σε θέση να εξηγήσει γιατί δεν συνέβη!!!